ماجرای گنج باد آورده و گنج گاو

در سال 614 میلادی، هنگامی که ایرانیان، در جنگ با رومیان شهر اسکندریه را محاصره کردند، رومیان برای آن که ثروت عظیم خود را از غارت نجات دهند، هرچه داشتند در چند کشتی بار کردند تا آن ها را از مهلکه برهانند، ولی بادی شدید خط سیر کشتی ها را تغییر داد و به دست لشکریان خسرو پرویز افتاد و به «گنج باد آورده» معروف شد.

ماجرای گنج گاو هم چنین بود که روزی کشاورزی زمین را شخم می زد، تیغه گاوآهنش در دسته کوزه ای پر از زر فرو رفت. کشاورز به دربار رفت و آن را به شاه تحویل داد. شاه دستور داد آن زمین را بگردند. سربازان زمین را گشتند و ثروت فراوانی از خاک بیرون آوردند. شاه کوزه ای را که کشاورز به دربار آورده بود، به او بخشید. این گنج عظیم به گنج گاو شهرت یافت.

کوه های اساطیری جهان

دماوند یا دنباوند به معنای دمه و دود و بخار به مناسبت آتشفشانی بودن است. دماوند بلند ترین قله سلسله جبال البرز است.

معروف است که سلیمان نبی، صخر المارد (سنگ سرکش) که یکی از دیوان بود را در آن جا زندانی نمود.

نام دماوند در تورات آمده و صورت قدیمی آشوری آن «بکین» است. در داستان های قدیمی دماوند را پایان دنیا می دانسته اند.

اسطوره آرش که در آن مرز ایران و توران با پرتاب تیر آرش مشخص می شود در دماوند کوه رخ می دهد.

به طور کلی کوه ها در ایران و جهان مقدس بوده اند.

بالدر رویین تن اسکاندیناوی

بالدر (balder) پسر اودین (odin) خدای خدایان اسکاندیناوی است. بالدر هم در زمین و هم در ملکوت عزیز ترینِ خدایان بود. او در اساطیر اسکاندیناوی پروردگار روشنایی است. او شبی مرگ خود را به خواب می بیند وقتی خواب را برای مادرش، فریگا (frigga) تعریف می کند، مادرش تصمیم می گیرد او را از این خطر حفظ کند و نگذارد کوچک ترین آسیبی به او برسد.
آن زن به سراسر دنیا سفر کرد و هر چیزی، جاندار یا بی جان، را که دید، سوگند داد که به فرزندش آسیب نرسانند. بالدر پس از این پیمان رویین تن شد. اما پدرش، اودین، هنوز بیمناک بودبرای همین به دنیای مردگان رفت که خانه الهه مردگان بود، در آن جا دید، مردگان همه شادی کنان به صف ایستاده اند و خانه آخرت را برای ورود بالدر آراسته اند.

ابن رسته

جغرافی دان و گزارشگر آثار باستانی (درگذشت 300 ق، 913 م)

ابن رُسته از مردم اصفهان بود و اندکی پیش از مرگش کتاب الاَعلاق النَفیسه (گرانمایه ترین گران مایه ها) را به نگارش در آورد. این کتاب به معرفی شهر های بزرگ جهان اسلام و برخی سرزمین های دیگر مانند، روم شرقی، سرزمین مجار ها، بلغار ها، روس ها و اسلاو ها و بخش هایی از شرق دور مانند کامبوج، می پردازد. آن چه گزارش این جغرافی دان ایرانی را از گزارش های معاصرانش مانند یعقوبی و جیهانی متمایز می سازد، اشاره به تاریخ شهر ها و آثار باستانی آن هاست.

حَتشِپسوت نخستین فرعون زن

فراعنه ی سلطنت جدید، مصر را از یک کشور مجزا به یک قدرت بین المللی تبدیل کردند. پسر احمس،آمِنحوتِپ اول (Amenhotep I) برای تقویت سلطه مصر بر همسایه جنوبی اش (نوبه) تلاش فراوانی کرد. فرعون بعدی، تحوطمس او (Thutmose I) سپاه مصر را به شرق فرستاد تا پس از سپری کردن مسیری حدود 1800 کیلومتر به رود فرات برسند. نوه او، تحوطمس سوم، بالاخره سلطه غیر قابل منازعه ی مصر را بر تمام خاور نزدیک و نوبه تثبیت کرد. در دوره حکومت او، امپراطوری مصر به اوج خود رسید.

رسیدن تحوطمس سوم به قدرت آسان نبود، زیرا او در هنگام مرگ پدرش، پسر بچه ای بیش نبود. مادر خوانده اش به نام حتشپسوت (Hatshepsut) نایب السلطنه شد، یک فرمانروای موقت که تا زمانی که فرمانروای قانونی به سنی برسد که بتواند بر تخت بنشیند، حکومت می کرد. حتشپسوت هم دختر و هم همسر فرعون بود و بعد از درگذشت همسرش، او تخت را برای خودش می خواست. ابتدا او تحوطمس سوم را از دربار دور کرد، سپس وزیر و سایر کارگزاران مهم را برای ملاقاتی فراخواند.

پادشاه عنکبوتی فرانسه

سرشت ماکیاولیستی فرمان روایان دوره رنسانس را بهتر از همه می توان در ویژگی ها و اقدامات پادشاه فرانسه، لویی یازدهم که از سال 1461 تا 1483 حکومت می کرد، نشان داد.

او به «عنکبوت کیهانی» شهرت داشت زیرا همیشه مشغول تنیدن تار های دسیسه بود.وی برای این که به پادشاهی برسد، ناشکیبا بود و در هفده سالگی شروع به توطئه چینی بر ضد پدرش، شارل هفتم نمود. اقدامات او منجر به تبعید وی در پنج سال آخر حکومت شارل شد. در دوران تبعید با داشتن یک شبکه جاسوسی پدرش را زیر نظر داشت که سبب انتشار یافتن شایعه مسموم شدن شارل توسط لویی یازدهم گردید. به هر حال وی پس از مرگ شارل هفتم در سال 1461 پادشاه فرانسه شد.

پادشاه جدید نسبت به ظاهرش و آیین ها بی توجه بود و رسوم را آشکارا استهزا می کرد. لویی لباس های خاکستری ارزان قیمت بر تن می کرد، کلاه نمدی بر سر می گذاشت و از همان غذای ساده رعایای فرانسوی می خورد.

آموزش و پرورش در عصر هخامنشی

شاهان هخامنشی، از کوروش تا خشایارشا، بر این باور بودند که آموزش و پرورش عنصر کلیدی دیگری است که باعث کارآیی امپراطوری بسیار گسترده آن ها می شود. به این دلیل، شاهان در پی آن بودند که تا آن جا که ممکن است آموزش را در دسترس بیشترین اتباع امپراطوری قرار دهند.
هرودوت، گزنوفون و استرابون همگی تایید می کنند که در آن عصر آموزش مهم و در دسترس همه ایرانیان بود. اما گزنوفون نکته مهم دیگری را هم می افزاید: «هر ایرانی حق دارد فرزندانش را به آموزشگاه های دولتی بفرستد. در واقع، همه کسانی که توانایی آن را دارند که فرزندانشان را بدون کار کردن بزرگ کنند، آن ها را به آن جا می فرستند: کسانی که نمی توانند باید از این امتیاز چشم بپوشند.»
به سخن دیگر، آموزش تنها در دسترس افراد نسبتا مرفه بود و فرزندان دهقانان به یقین از آن محروم بودند. بحث های دیگری درمورد آموزش که در سر تا سر کتاب گزنوفون پراکنده است نشان می دهد که این امتیاز تنها در دسترس پسران بوده و دختران به آن راهی نداشته اند.

کولوسئوم

ساخت آمفی تئاتر بزرگ روم (کولوسئوم) در سال 70 میلادی آغاز شد و طی یک دهه به پایان رسید.

این بنا یکی از بزرگترین سازه های مهندسی جهان است که به عنوان بزرگترین آمفی تئاتر جهان شناخته می شود و می تواند بیش از 50 هزار بازدید کننده را در خود جای دهد.

این بنا در گذشته دارای 80 ورودی بوده که76 ورودی برای عموم مردم، یکی از آن ها برای پادشاه، دیگری برای دختران اشراف زاده، و دو ورودی برای نجبا و خانواده ی آنان استفاده می شده.

ساخت این بنا توسط وسپاسیان امپراطور سالهای 69 تا 70 روم پایه گذاری شد که در نهایت توسط دومیتیان برادر تیتوس( پسر وسپاسیان) تکمیل شد.

امردادگان

طبق سنت جشن های ماهیانه، همزمانی امرداد (گل چمبک به امرداد اختصاص دارد) روز با امرداد ماه که برابر با سوم مرداد در گاه شماری جدید می باشد را جشن امردادگان نام نهاده اند.

امرداد در اوستا به صورت امرتات (حرف ت پهلوی در فارسی جدید تبدیل به د می شود، بدین صورت است که امرتات به صورت امرداد در می آید اما حذف ا که به عنوان پیشوند نفی می باشد معنای امرداد را از بی مرگی به میرایی تغییر می دهد؛ بنابر این واژه مرداد که امروزه به کار برده می شود اشتباه بوده و صحیح آن امرداد است. ا«پیشوند نفی» + مر«mar» به معنای مرگ + تات«tat» به معنای جاودانگی ) به معنای بی مرگی آمده است که نمود دیگری از رستگاری می باشد.

امرتات در فرهنگ اوستایی نام یکی از هفت امشاسپند است؛ این امشاسپند در عالم مینوی نماینده و مظهر بخشایش خداوند بوده و در عالم مادی نگاهبانی از گیاهان و نباتات را بر عهده دارد. امرداد همواره در کنار خرداد (خورداد) مطرح بوده است. به واقع خرداد به مدد ایزدانی چون: تیشتر، واته (ایزدباد) و ... امرداد را برای ایجاد امنیت در جهان مادی یاری می رساند؛ همراهی این دو امشاسپند در جهت جنگ با دیو گرسنگی و تشنگی (زئیریچ : دیو تشنگی) می باشد.

به هنگام جشن امردادگان، امشاسپند مرداد در مقابل تئرو (tauru: دیو گرسنگی) قرار گرفته و نبردی در میان آن ها در می گیرد. او بر تئرو پیروز می شود تا گیاهان برویند و آدمیان از آن ها تغذیه کرده و بدین سان دیو گرسنگی از میان برود.

در جشن امردادگان مردم به کنار گیاهان در دامن طبیعت رفته و برای پیروزی امرداد بر دیو گرسنگی دعا می کنند.

نمایشگاه ماتروشکا

در سال 2010 در نمایشگاه ملی روسیه در پاریس، عروسک های غول پیکر ماتروشکا نصب شد. این نمایشگاه برای ارائه یکی از هنر های مردمی روسیه بود و بیش از 50 ماتروشکا به نمایش گذاشته شد.
برای ساخت هر اثر بیش از 15 هنرمند فعالیت کردند و ابعاد هر عروسک بین 6 -13 متر است. این آثار از چوب درخت غار ساخته شده و طراحی های آن روایت گر داستان های محبوب و مردمی، برخی وقایع تاریخی و هنر های کلاسیک روسیه است.
این عروسک ها برای اولین بار در چنین ابعاد غول آسایی ساخته و به نمایش گذاشته شده اند.
مدیر این پروژه و طراح آن، بوریس کراسنوف بود.
این نمایشگاه پس از دو سال در یک گنبد شیشه ای در بالای مرکز خرید بزرگ مسکو به نمایش گذاشته شد.