اسکندر بزرگ

اسکندر در سال 334 ق.م پس از سرکوب شورش در دولت-شهر های یونانی ، همراه ارتش مقدونی کارآزموده اش و نیرو های اتحادیه کورنت به سوی آسیای صغیر روانه شد. در آن جا سپاه ساتراپ ایرانی را مغلوب کرد و با این کار شهر های یونانی طول ساحل غربی آسیای صغیر به چنگ وی افتادند.سپس متوجه شهر های فنیقی شد که پایگاه نیروی دریایی ایران بودند. اسکندر بیم داشت که این ناوگان در غیبت او به یونان حمله کند، با این حال باید در حرکت به سوی این شهر ها نخست نیروی زمینی ایرانیان را شکست می داد که به فرماندهی داریوش سوم به سویش می آمدند. شوخی تاریخ این است که در نبرد بعدی در ایسوس، مزدوران یونانی در خدمت ارتش ایران بودند و شدید ترین مقاومت ها را انجام دادند.

موزائیک اسکندر که جزئیات نبرد ایسوس را به تصویر کشیده است

تراژدی کوروش کودک رها شده

هرودوت تاریخ نگار یونانی درباره کوروش هخامنشی می نویسد:

آژیدهاک،پادشاه ماد در خواب می بیند تاکی(درخت انگور) که از شکم دخترش ماندانا روییده، بر سراسر آسیا سایه گسترده است. خوابگزاران به آژیدهاک می گویند: فرزندی که ماندانا به دنیا می آورد پادشاهی را از او خواهد گرفت و بر سراسر آسیا حکومت خواهد کرد. آژیدهاک به هارپاک وزیر خویش می فرماید که هر گاه کودک زاده شد او را بکشد. چون کوروش متولد شد، او را به چوپان شاهی،مهرداد می سپارد و به وی دستور می دهد کودک را به کوهستان ببرد و بکشد. از بازی تقدیر، در آن زمان زن مهرداد، اسپاکو که فرزندی مرده به دنیا آورده بود با شور و شادمانی فراوان کوروش را به فرزندی می پذیرد و بزرگ می کند و بدین سان کوروش یکی از بزرگ ترین فرمانروایی ها را در جهان پدید می آورد.

سبزِ سبز

ملکه تامار

یکی از زیباترین سریالهای تاریخی رو که تا به حال دیدم، سریال تبریز در مهِ. دیشب که یکی از قسمت های پخش مجدد این سریال رو نگاه می کردم به نام خاندانی برخوردم که تا به حال درباره آن نه مطلبی را خوانده و نه شنیده بودم. خاندان باگراتیونی

درباره این خاندان تحقیق کردم و ضمن مطالعه درباره این خاندان گرجی، متوجه شدم که یکی از مشهور ترین پادشاهان این سلسله بانویی به نام «تامار» بوده و مقاله ی زیر رو درباره این بانو در ویکی پدیا خواندم

دزیره

حدود چهار سال پیش این کتاب رو خریدم و مطالعه کردم. واقعا جالب و خواندنی بود

هنوز هم وقتی کتاب را در دستم می گیرم، برایم تازگی دارد. محبوب ترین کتابی که تا به حال مطالعه کردم، دزیره است. شخصیت دزیره واقعا تحسین بر انگیز بود.

نوشته پشت کتاب

رمان دزیره به صورت یادداشت های قهرمان آن «دزیره کلاری» با استفاده از اسناد و مدارک تاریخی معتبر، نوشته شده است. دزیره راه دور و دراز و پر پیچ و خمی را که از خانه پدرش در «مارسی» شروع و به قصز سلطنتی استکهلم منتهی می شود با همان روحیه بشاش و امیدوار دوران جوانی طی می کند. در برابر همه اطرافیان ،از خدمتکاران و بستگان خود تا بزرگترین رجال عصر، همان دختر ساده و بی آلایش باقی می ماند.جزئیات عادی و گاهی مضحک، از سقوط روبسپیر و ژاکوبن ها، حوادث حکومت «دیرکتوار» ،کودتای ناپلئون، دوران کنسولی و امپراطوری او تا جنگ ها و پیروزی ها و سرانجام شکست و سقوط امپراطور و بازگشت خانواده بوربن به سلطنت را با چنان دقت و صحتی در خلال ماجرای شیرین و افسانه مانند ،ترقی دزیره کلاری شرح می دهد که می توان این رمان را یک تاریخ مشروح و دقیق سال های آخر قرن هجدهم و نخستین سال های قرن نوزدهم دانست.

رمان آن ماری سلینکو در ظرف چند سالی که از انتشار آن می گذرد، به بیست و چهار زبان ترجمه شده و در سراسر جهان میلیون ها خواننده علاقه مند پیدا کرده است و شکی نیست که دزیره قهرمان آن به زودی در ردیف چهره های درخشان و شخصیت های فراموش نشدنی رمان عصر حاضر قرار خواهد گرفت.

سال نو مبارک

نماد شناسی،هفت سین

سکه: سکه را نماد امشاسپند شهریور (نگهبان فلزات) می دانند و آن را به نیت برکت و درآمد بالا در سفره قرار می دهند

سیب:نماد سلامتی به شمار می آید؛ نقل است که در ایران کهن هرگاه مردم به هم می رسیدند می گفتند چنان سیب باش؛ و مقصودشان از این جمله همانا آرزوی سلامتی و تندرستی برای طرف مقابل بوده است. سیب را میوه آگاهی و هوشیاری نیز نام نهاده اند .

ماهی،نماینده ماه

ماهی:از آن جا که در ایران باستان ،گاهشماری بر مبنای «ماه» بوده است؛ ماهی، نماینده ماه در مقیاس کوچک تر به حساب می آید . مقاله ای از آقای جعفر سپهری درباره پرورش ماهی در دوران کهن به چاپ رسیده که حاکی از آن است که به لحاظ اساطیری ،نخستین کسی که پرورش ماهی را انجام داده ،جمشید پیشدادی بوده است؛ بعد ها این دانش از ایران به چین راه پیدا می کند. از نظر ایشان ،ایرانیان از دیرباز با پرورش ماهی آشنایی داشته اند و به عنوان نماد زندگی در سفره هفت سین ،ماهی را برگزیده اند. البته ماهی می تواند تداعی کننده ایزدبانوی آب باشد. چه آنکه معمولا ماهی ها را در روز سیزده فروردین در آب ها و چشمه سار ها رها می کنند و بدین گونه از ایزدبانو های آب، تمنای باران فراوان در سال پیش روی می کنند.

کاشتن سبزه

سبزه کاشتن در چند هفته به نوروز و آغاز سال انجام می گیرد و به تعداد اعضای خانواده در ظرف های کوچک و بزرگ این عمل را انجام می دهند البته در میان ایرانیان مرسوم است که سبزه ها به تعداد هفت یا دوازده باشند.

در کتاب محاسن و اضداد آمده است که در ایران کهن ،بیست و پنج روز پیش از نوروز در میدان شهر، دوازده ستون از خشت خام بر پا می شد و به ترتیب بر هر ستون ، تخمی کاشته می شد (گندم ،جو ،برنج ،باقلا ،کاجیره ،ارزن ،ذرت ،لوبیا ،نخود ،کنجد ،عدس و ماش) و در ششمین روز فروردین با سرود و شادی این سبزه ها را می کندند (با گذر زمان این مراسم در 13 فروردین انجام می گیرد) و به هر سویی پرتاب می کردند.

نوروز در تاجیکستان

بی‌گمان نوروز در تاجیکستان یکی از باشکوه‌ترین و شگفت‌انگیزترین جشن‌های آیینی خاورمیانه است؛ در این سرزمین هم‌زمان و در پیوند با جشن‌های پایان سال و نوروز، آیین‌های گوناگونی برگزار می‌شود که عبارتند از: «مراسم ماه حوت»، «مراسم گل‌گردانی»، «مراسم جفت براران»، «مراسم سومنک‌پزی» و «مراسم آتش‌افروزی» (چهارشنبه سوری).

ماه حوت (ماهی) در گاه‌شماری دهقانان ِگذشته‌ی تاجیک آخرین ماه سال بود و از آن‌جا که در این ماه، آب و هوا با شتاب دگرگون می‌شود، آن را به سه دوره بخش کرده‌ا‌ند: ۱۷ شبانه‌روز «حوت»، هفت شبانه‌روز «عجوز» و سه شبانه‌روز آن «نحس» نامیده می‌شد.