مری اول

مری تئودور نخستین ملکه ای بود که بدون وابستگی به دیگران بر انگلستان فرمانروایی کرد. سرکوب بی رحمانه پروتستان ها، برای او لقب «مری خونین» را به ارمغان آورد. او دختر هنری هشتم و کاترین آراگون بود و هنگامی که هنری هشتم مادرش را در 1533 طلاق داد، او فرزند نامشروع اعلام و از داشتن عنوان شاهزادگی محروم و مجبور شد از مذهب کاتولیکی دست بکشد، هر چند در خلوت به اجرای مراسم آن ادامه می داد.

پس از مرگ برادر ناتنی ضعیف و رنجورش، ادوارد ششم، شورش پروتستان ها لیدی جین گری را بر تخت سلطنت نشاند و مری به نورفولک گریخت؛ هر چند احساسات عمومی مردم بر این پایه بود که مری وارث قانونی تاج و تخت است. از این رو، هنگامی که مری به لندن بازگشت مورد استقبالی پیروزمندانه قرار گرفت.

لیدی جین گری که ملکه نه روزه لقب گرفته بود پس از دو هفته فرمانروایی از سلطنت خلع و همراه با شوهرش، لرد دادلی، اعدام شد. لیدی جین گری در هنگام مرگ تنها شانزده سال داشت.

ملکه مری، اندکی پس از تاجگذاری، به زنده کردن کلیسای کاتولیکی پرداخت که در زمان هنری هشتم تعطیل شده بود. هنگامی که آشکار شد او در صدد زناشویی با فیلیپ دوم پادشاه کاتولیک اسپانیا است، پروتستان ها به رهبری سر تامس وایات، در ایالت کنت قیام کردند و وی راهپیمایی اهالی کنت به سوی لندن را بر عهده گرفت. مری سخنرانی پر شوری ایراد کرد که اهالی پایتخت را به دفاع از ملکه بر انگیخت، شورش شکست خورد و رهبرانش اعدام شدند.

پس از آن مری با فیلیپ پیمان زناشویی بست، اصول مذهب کاتولیک را بار دیگر بر قرار کرد و به سرکوب پروتستان ها پرداخت. در حدود 300 پروتستان بر روی تل هیزم سوزانده شدند. زناشویی مری با فیلیپ دوم، انگلستان را در جنگی بیهوده با فرانسه درگیر کرد که در نتیجه آن بندر کاله، آخرین سنگر انگلیسی ها در فرانسه از دست رفت.

مری تنها و بدون این که صاحب فرزندی شود در 17 نوامبر 1558 درگذشت و ناخواهری پروتستان مذهب او به نام الیزابت اول به جای او نشست.