آثار ادبی دوره ی رنسانس به اندازه میراث هنری غنی آن دوره ارزشمند است. رنسانس دوره ای بود که با دانته، شاعر ایتالیایی آغاز شد و با شکسپیر ،نمایشنامه نویس انگلیسی خاتمه یافت. در فاصله زمانی بین این دو نویسنده و شاعر، بسیاری از استادان تلاش کردند و شکل های تازه ای را در ادبیات تجربه کردند. داستان نویسی یکی از این شکل ها است.
یک قرن پس از نخستین اجرای آثار نمایشنامه نویسان بزرگ، فیلسوفانی چون افلاطون و ارسطو عقاید خود را درباره زنان بیان کردند و به نتایجی متفاوت رسیدند.برخی از محققان افلاطون را به عنوان اولین طرفدار و یا مدافع حقوق زنان ، به سبب برخی پیشنهاد های اصول گرایانه او درباره نظام جامعه که در شاهکارش موسوم به "جمهور" به آن پرداخته است، می شناسند. در دولت جامعه آرمانی که او به تصویر کشیده است، عالی ترین طبقه اجتماعی را حاکمان و سربازان-محافظان-تشکیل می دهند و زنان هم در کنار مردان به عنوان گروهی برگزیده ، پذیرفته شده اند. زیرا «زنان باید همان وظایف مردان را بر عهده گیرند و باید از همان تعلیم و تربیت هم برخوردار باشند.»
افلاطون
1. واژه ی آمریکا ،از نام یکی از نخستین کاشفان اروپایی ،آمریگو وسپوچی ،گرفته شده است. او نخستین کسی بود که به این قاره سفر کرد.
2.شکلات اولین بار دست کم 1600 سال پیش در مکزیک و آمریکای مرکزی ظاهر شد. این خوراکی پر طرفدار، در ابتدا نوشیدنی تلخ مزه ای بود که زوکولات نام داشت.
یکی از مشهور ترین استادان بیزانسی فیلسوف و ریاضی دان قرن پنجم هیپاتیا بود که پیرو فلسفه افلاطون بود و در تمام زندگی اش در اسکندریه اقامت داشت.به گفته یک تاریخ نگار بیزانسی قرن پنجم به نام سقراط، این خانم «از دیگر فیلسوفان زمان خود بسیار پیشی گرفته بود»
آمازیس دوم "یا آماسیس دوم" یکی از فراعنه ی مصر بود. کمبوجیه پس از مرگ آمازیس و به تخت نشستن پسام تیک سوم"یا پسامتیخ سوم" به مصر حمله کرد.
این گفت و گو میان کزروس و آمازیس است.این متن برگرفته از کتاب کمبوجیه و دختر فرعون نوشته ی گئورک ابرس است.
همه مردم مصر مرا، که یک سرهنگ زاده نظامی بودم، به خاطر شوخ طبعی و نشاط و غرورم می شناختند. من تاج سر سربازان ساده سپاه بودم.فرماندهان لشکر به خاطر شوخ طبعی و شجاعتی که داشتم، از خطا هایم می گذشتند.همقطاران من،یعنی درجه داران سپاه جشنی بدون حضور من برپا نمی کردند. تا آن که سَلفِ من، فرعون هوفرا، ما را به جنگ با سپاه "کورن" فرستاد.
کلئوپاترای هفتم آخرین پادشاه خاندان بطالسه مصر بود که پس از شکست از اکتاویان ، با نیش مار کبری خودکشی کرد.
کلئوپاترا زنی بسیار زیرک بود که با به زیر سلطه در آوردن بزرگ مردان روم" آنتونی و سزار ژولیوس بزرگ" حکومت خود را استوار ساخت اما سر انجام پس از شکست آنتونی در ایران و تسخیر مصر توسط اکتاویان تصمیم به خودکشی گرفت.مصر در زمان کلئوپاترا یکی از ثروتمند ترین کشور های جهان بود اما از نظر نظامی بسیار ضعیف تر از سایر کشور ها به خصوص روم بود. اکثر لژیون های نظامی کلئوپاترا، رومی بودند و تنها در زمان سزار و آنتونی به کلئوپاترا وفادار بودند و پس از حمله ی اکتاویان از خدمت کلئوپاترا خارج شدند.
نیکلای دوم(تولد18مه1868-مرگ17ژوئیه1918)
نیکلای دوم با نام کامل،نیکلای آلکساندروویچ رومانوف،آخرین تزار روسیه،پادشاه لهستان و گراندوک فنلاند بود.
نیکلای دوم از سال های 1894 تا 1917 فرمانروای مطلق روسیه بود.سلطنت وی با انقلاب1917 خاتمه یافت و مدتی پس از آن نیکلای دوم و خانواده اش توسط بلشویک ها کشته شدند.کلیسای ارتدکس روسیه پس از تقدیس نیکلا،وی را نیکلای قدیس رنج کشیده خواند.
گفتم درباره خرم سلطان زن عقدی سلطان سلیمان قانونی، مطلبی
بنویسم. زنی که قلب سلطانی را که فاتح لقب گرفت،فتح کرد. دختری با ذکاوت که
در راه رسیدن به اهدافش از هیچ کوششی دریغ نمی کرد.
مطالب نوشته شده
برگرفته از کتب: تاریخ امپراطوری عثمانی-سبحان پاکپور، سلطانه-کالین
فالکنر-جواد سید اشرف ،و مقاله خرم سلطان ویکی پدیا است.
آلکساندرا آناستازیا لیسوفسکا بیشتر با نام خاصگی خرّم سلطان شناخته میشد. در زبانهای اروپایی
روکسلانا ترجمه شدهاست. در ترکی
حورّم که از واژهٔ ایرانیِ «خرّم» گرفته شده استفاده میشود. در عربی هم با نام کَریمَة شناخته میشود.